Artikel in Zorgzaam Scheiden Magazine

Hoe ik mijn leven verkeerd om leefde

Het grootste gedeelte van mijn leven, leefde ik mijn leven verkeerd om; via de ander, in plaats van vanuit mezelf. Ik was er een kei in om mezelf weg te cijferen en te pleasen. Het ‘lieve meisjes syndroom’, weet ik nu. Ik deed zó hard mijn best om erbij te horen en het voor iedereen goed te doen, dat ik mezelf vergat. 

Ik was mezelf kwijt

Het moment dat ik tot die ontdekking kwam staat nog in mijn geheugen gegrift. Ik had negentien jaar een relatie met mijn jeugdliefde en samen hebben we drie dochters, waarvan de jongste destijds een half jaar oud was. Al een hele tijd voelde ik een enorme onrust en ongemak in mijn lijf maar ik kon mijn vinger er niet opleggen wat het was. Ik dacht dat er iets mis was met mij maar ik wist niet wat. Ik was zoekende naar mezelf.

Ik was op zoek naar dingen die mij blij maakten en waar ik van hield. Ik vond dat ik wat meer moest bewegen want ik was na die zwangerschappen best wat aangekomen. En omdat ik vroeger dol was op rollerskaten en een activiteit wilde doen die ik ècht leuk vond, had een tijdje voor mijn derde zwangerschap, een nieuw paar gekocht; je weet wel, van die blauwe met gele wieltjes en zo’n soort regenboog erop. In Den Haag heb je in het Zuiderpark zo’n atletiekbaan rond het park, waar ik dan regelmatig een uurtje heerlijk rondjes ging skaten!

Mijn dochters van drie en vijf jaar, vonden dat natuurlijk erg interessant en wilden heel graag met mama samen skaten. “Als de baby wat groter is en ik hersteld ben van de zwangerschap, dan gaan we samen skaten!” zei ik dan. Tijdens een weekendje weg probeerde ik mijn skates voor het eerst na de bevalling weer eens uit. Eén klein kuiltje in de weg, maakte dat ik vanuit stilstand recht achteroverviel, waardoor ik me in een reflex opving, met mijn volle gewicht op mijn rechterhand. Het resultaat was een verbrijzelde pols. 

Het zijn de meest heftige ervaringen in je leven, die je de grootste lessen leren. 

Afhankelijk en belemmerd

Die breuk maakte mij letterlijk ‘onthand’ en afhankelijk. Bij de meest simpele dagelijkse handelingen, zoals een sleutel omdraaien in het slot, koken of een half jaar oude baby uit haar bedje tillen en een schone luier aantrekken, was ik belemmerd. Hoewel ik was getrouwd ‘In voor- en tegenspoed’, voelde dit laatste niet zo. Het voelde juist alsof ik er steeds in werd bevestigd dat ik er alleen voor stond en dat ik het alleen moest oplossen in mijn relatie.

Op een dag constateerde mijn pols therapeut, ‘dat ik wel een hele goede relatie moest hebben, om alles te kunnen dragen; drie kleine kinderen, mijn eigen bedrijf, het huishouden en dan nu ook nog mijn gebroken pols!’. Op dat moment viel het kwartje, zag ik mezelf van bovenaf zitten en hoorde ik mij verklaren, waarom mijn relatie zo goed was. En ik vroeg mezelf gelijk af wie ik probeerde te overtuigen. Hem of mezelf? Ik was enórm geschrokken en realiseerde me dat dit het was, waarom ik die onrust in mij voelde! 

Ik had mezelf jarenlang weggecijferd!

Ik was alleen maar bezig geweest met mijn omgeving en wat anderen vonden en daarbij was ik mezelf totaal uit het oog verloren. Alles wat ik deed, deed ik vanuit wat ik dacht dat de ander van mij verwachtte. Ik was continu aan het afstemmen op mijn omgeving en wist niet meer of datgene wat ik dacht mijn eigen gedachte was of die van een ander. Ik was mezelf totaal kwijt en voelde me nog maar een waakvlammetje van wie ik was. Terwijl ik wist dat ik véél meer in me had dan er nu uitkwam. 

Vanaf dat moment trok me terug in mezelf, als in een cocon. Ik realiseerde me, dat ik zó afhankelijk was geworden van mijn omgeving en de verantwoordelijkheid voor mijn geluk compleet in handen van anderen had gelegd. Ik besefte dat ik mijn grenzen zo vaak had verlegd en had bijgesteld, dat ik niet meer wist waar mijn eigen grenzen lagen, laat staan dat ik ze kon aangeven. 

Ik nam een vastberaden besluit;

“Vanaf nu ga ik weer voor mezelf zorgen, mezelf respecteren en ontdekken wie ik ben en wat ‘ik’ wil in mijn leven. Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn eigen leven en geluk weer in eigen handen en ik neem geen genoegen meer met minder dan ik verdien! “

Geen excuses meer! Ik wilde tot op de bodem uitzoeken hoe ik het zo ver had laten komen en wilde mezelf tot in mijn volle potentie naar buiten laten komen. 

Toen me dit eenmaal bewust was geworden, kon ik het niet meer wegstoppen. Zo werd me al snel duidelijk dat ik nooit ècht voluit mezelf zou kunnen zijn in de relatie die ik had. Scheiden was de enige optie. 

Vanaf het moment dat het kwartje viel en ik mijn vastberaden besluit nam om mijn leven weer in eigen handen te gaan nemen, draaide ik mijn hele leven om.

Veranderde mindset

Een totaal andere mindset, maakt een wereld van verschil!

‘Van leven via de ander, naar leven vanuit mezelf’

Met mijn vastberaden besluit maakte ik mijn mindset ijzersterk. Dat is wat mij overeind hield. Ik her-programmeerde mezelf en veranderde mijn blik op mezelf en hoe ik in het leven stond. Maar dat ‘ik’ nu een andere mindset had, betekende natuurlijk niet dat iedereen daar in één keer genoegen mee nam. 

Grenzen aangeven

Steeds wanneer mensen over mijn grenzen gingen, werd ik geconfronteerd met mezelf en zo leerde ik stap voor stap mijn eigen grenzen herkennen en aangeven. Hoe meer vertrouwen ik terugvond in mezelf en hoe meer ik kon loslaten en weer wat meer vrouw kon zijn. Ik durfde mijn kwetsbaarheid en zachtheid weer toe te laten, zonder het gevoel te hebben dat ik mezelf ‘moest wapenen’. 

Gek genoeg merkte ik, dat doordat ik mijn eigen houding veranderde, de reactie en het effect vanuit mijn omgeving ook veranderde!

De volgende stap was te oefenen om bij mezelf te blijven in contact met anderen. Zo ging ik weer daten en leerde ik met vallen en opstaan nog meer mezelf en mijn waarden kennen en stelde ik vast wat ik verwacht en nodig heb in een relatie. 

Mijn nieuwe leven na mijn scheiding

Inmiddels ben ik 6 jaar verder op mijn reis terug naar mezelf. Ik heb nu mijn eigen ruimte, woon in een heerlijk appartement samen met mijn drie meiden en ik heb een relatie met een lieve partner, die mij steunt door dik en dun en ook een dochter heeft van dezelfde leeftijd. Een parttime samengesteld gezin. Het is een totaal ander leven dan ik me ooit had voorgesteld maar zoveel vrijer, rijker, voller en gelukkiger! Nog steeds loop ik regelmatig tegen mezelf aan en kom ik dichter bij mezelf. 

Maar nu weet ik waar ik het voor doe! Ik heb mijn leven en mijn geluk nu in eigen handen en weet dat ik altijd kan bijsturen als ik voel dat het niet meer klopt.

Vertrouwen in mezelf 

En dat vertrouwen in mezelf maakt dat ik me vrij voel om hélemaal te zijn wie ik ben. Doordat ik me zo beperkt heb gevoeld, weet ik nu wat vrijheid is. Dit ben ik en ik mag er zijn. Van tevoren had ik nooit kunnen bedenken dat deze reis terug naar mezelf ook de reis naar mijn passie en levensmissie was.

Aandacht en (h)erkenning

Tijdens mijn hele reis voelde ik me alleen en niet echt begrepen door mijn familie en vriendenkring. En bij alle hulpverlening die ik door de jaren had, miste ik warmte, aandacht, herkenning en erkenning en vond ik de aanpak niet opbouwend en helpend. Ik heb er zes jaar aan gewerkt en het zelf moeten ervaren om te leren wat wèl werkt en in welke volgorde. 

Vanuit mijn tenen voelde ik, dat ik er wil zijn voor anderen zoals ik. Zodat zij het niet alleen hoeven te doen en bovendien véél sneller de weg terug kunnen vinden naar zichzelf, omdat ik het pad al voor hen heb vrijgemaakt. Met het delen van mijn verhaal en het opzetten van een online community voor gelijkgestemden, ben ik Ontpop gestart eind 2019.

Ontpop Academy

Niet alleen mijn kennis, lessen en inzichten maar ook de warmte, aandacht, herkenning en erkenning, geef ik nu via mijn online programma, in zes weken door aan de Ontpop studenten met mijn Ontpop Academy.

Niet ondanks maar dankzij alles wat er gebeurd is, ben ik geworden wie ik nu ben en help ik nu levens positief te veranderen.

Je weet nooit van tevoren wat het leven je brengt. Maar dit is nog veel mooier dan ik het zelf ooit had kunnen bedenken! 

Bijdragen aan de Zorgzaam Kids Foundation

Deze Column schreef voor in het Magazine van Zorgzaam Scheiden. Door het ZS Magazine te bestellen lever je een bijdrage aan hun Zorgzaam Kids Foundation. Met deze Foundation wordt onder andere voor kinderen een bijzonder curator of kindercoach betaald, als de rechtbank of de ouders dit niet willen of kunnen. Dit omdat zij, (net als ik), de stem van het kind heel belangrijk vinden. Ook bekostigen zij hiermee activiteiten die zij speciaal voor kinderen van gescheiden ouders organiseren.

In het magazine vind je niet alleen hele pure en oprechte verhalen over scheiden en wat dit doet met kinderen maar ook veel extra informatie, tips, herkenning en erkenning. Echt een aanrader!

Via hun website kun je het magazine fysiek of per post bestellen:   Magazine Zorgzaam Scheiden